Tworzenie odporności psychicznej dzieci
Zalecenia
Istnieją trzy podstawowe filary tworzące odporność psychiczną:
1. Zabawa i poczucie humoru.
Ważne jest, abyś nauczyła dzieci, że wielu rzeczy nie powinny sobie brać zbyt do serca, dzięki czemu nie będą odczuwać blokad emocjonalnych. Nie ma nic lepszego niż poczucie humoru, spojrzenie na sprawę „od drugiej strony” i zdystansowanie się do konfliktów. Wyobraźnia, kreatywność i fantazja, jakie rozwijają się u dzieci
w trakcie zabaw, nie pozwolą, aby sytuacje dramatyczne zawładnęły mechanizmami obronnymi psychiki.
2. Osoby – przewodnicy.
To grupa daje dziecku wsparcie i poczucie, że jest chronione. To w niej maluch pokłada swoje uczucia
i na nią kieruje swój podziw. Kiedy mówimy o „sieciach powstrzymujących”, mamy na myśli więzy,
z powodu których dziecko nie potrafi poczuć się swobodnie w swoim własnym życiu.
i na nią kieruje swój podziw. Kiedy mówimy o „sieciach powstrzymujących”, mamy na myśli więzy,
z powodu których dziecko nie potrafi poczuć się swobodnie w swoim własnym życiu.
3. Autoprzekaz.
Dziecko tworzy sobie własny przekaz siebie samego: ważne jest, aby przyswoiło sobie: „kocham siebie samego, ufam sobie, mogę o siebie zadbać w życiu”. Obecnie koniecznością staje się wewnętrzne wzmocnienie dzieci, aby były w stanie podołać temu jakże niezwykle trudnemu światu. Praca edukacyjna i rozwój umiejętności intelektualnych to podstawowe czynniki, jakie należy mieć na uwadze. W końcu według badań, im większa inteligencja, tym większa odporność psychiczna. Istotne jest, aby dziecko mogło rozwijać się w szkole, w każdym przypadku mogąc liczyć na zdrowe wsparcie rodziny.
• Gry i zabawy z dziećmi.
Silberg Jackie, Media Rodzina, Poznań 2000 r.
• Gry i zabawy z maluchami.
Silberg Jackie, Media Rodzina, Poznań 1995 r.
Książka znakomicie wypełni wolne chwile, zapobiegnie nudzie, urozmaici deszczowe dni i rozładuje napięcie. Doskonałe dla dzieci w wieku od 2 do 5 lat. Ksiązka zawiera 34 pomysły zabaw, które mogą
i dziecku i dorosłym sprawić wiele radości. Zabawy te mogą pomóc twojemu maluchowi rozwinąć różne umiejętności: sprawność językową, samodzielność, umiejętność słuchania, obserwowania, rozwiązywania problemów, pomysłowość.
i dziecku i dorosłym sprawić wiele radości. Zabawy te mogą pomóc twojemu maluchowi rozwinąć różne umiejętności: sprawność językową, samodzielność, umiejętność słuchania, obserwowania, rozwiązywania problemów, pomysłowość.
• W co się bawić z dziećmi?
Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka.
Marta Bogdanowicz, Harmonia, Gdańsk 2004 r.
Książka ta powstała z myślą o najmłodszych – dwu-, trzylatkach i przedszkolakach. Zaprezentowane
w niej piosenki i wierszyki można wykorzystywać zarówno w zabawie grupowej – w przedszkolu, na dziecięcym przyjęciu imieninowym, na podwórku, jak i w indywidualnej zabawie z dzieckiem w tracie kąpieli, na spacerze, przed zaśnięciem. Znalazły się tu piosenki rozpoczynające i kończące zajęcia, piosenki z imionami kształtujące świadomość własnej osoby, zabawy ułatwiające integrację z grupą, rozwijające świadomość ciała i przestrzeni, wreszcie znane zabawy i pląsy ruchowe.
w niej piosenki i wierszyki można wykorzystywać zarówno w zabawie grupowej – w przedszkolu, na dziecięcym przyjęciu imieninowym, na podwórku, jak i w indywidualnej zabawie z dzieckiem w tracie kąpieli, na spacerze, przed zaśnięciem. Znalazły się tu piosenki rozpoczynające i kończące zajęcia, piosenki z imionami kształtujące świadomość własnej osoby, zabawy ułatwiające integrację z grupą, rozwijające świadomość ciała i przestrzeni, wreszcie znane zabawy i pląsy ruchowe.
• Naucz swoje dziecko słuchać
Odpowiedzi na pytania najczęściej zadawane przez rodziców.
Aubert Jean-Luc, KDC, Warszawa 2007 r.
Bycie rodzicem to oczywiście przede wszystkim wielka przyjemność i wielka radość. Ale nie tylko: to również niepokój, wiele problemów, irytacja, a nawet czasem wściekłość. Szczególnie wtedy, gdy trzeba dziecku sto razy powtarzać to samo, a i tak ma się wrażenie, że w ogóle nie słucha. Chyba każdy rodzic stanął kiedyś przed tym problemem.
Nieposłuszne dziecko, dziecko, które nie słucha…tylko czasem słucha… albo za mało słucha….albo w ogóle nie słucha ani w domu, gdy żąda się od niego przestrzegania reguł życia rodzinnego, ani w szkole, gdzie ma się uczyć. Niekoniecznie jest dzieckiem wykazującym złą wolę. Istnieje wiele powodów, dla których może pozostawać głuche na to, co mówią rodzice lub nauczyciele. Aby przezwyciężyć niepokój, podenerwowanie, a czasem wręcz wzburzenie wywołane takim zachowaniem dziecka, trzeba przede wszystkim zrozumieć jego przyczyny. A z tymi, niestety zazwyczaj mamy wiele wspólnego. Krótko mówiąc nie ma złych dzieci, są tylko dzieci źle wychowane. Jean-Luc Albert, psycholog dziecięcy, autor wielu książek poświęconych wychowaniu, miał do czynienia z setkami dzieci i rodziców, którzy stanęli
w obliczu tego rodzaju trudności we wzajemnej komunikacji. I stara się odpowiedzieć na najczęściej pojawiające się pytania:
w obliczu tego rodzaju trudności we wzajemnej komunikacji. I stara się odpowiedzieć na najczęściej pojawiające się pytania:
Dlaczego dziecko nie słucha? Czy istnieje coś takiego, jak naturalny autorytet? Co zrobić, aby dziecko było posłuszne? Czego należy mu zabronić i dlaczego? Dlaczego najtrudniejszy jest wiek młodzieńczy? Jak się zachować w sytuacjach kryzysowych? Dając jasne odpowiedzi na wiele pytań dotyczących wychowania dziecka, od urodzenia do wieku młodzieńczego, autor wskazuje możliwe drogi do nawiązania autentycznego dialogu. Stawką tej gry jest nie tylko posłuszeństwo, bo ono przyjdzie samo, ale przede wszystkim rozbudzenie w dziecku ciekawości świata i innych ludzi.
